მაგ თვალებში გუშინღამ რომ ჩამახედე,
ო, რა დიდი მოდიოდა სითბო,
და რა ვუყო ამ გულს შენგან განახელებს,
ჩვილ ბავშვივით სიყვარულს რომ ითხოვს.
ამიტაცე მაღლა ცაში, მასეირნე,
ღრუბელთ წყება მინდორია თითქოს,
მზის აკვანი იყოს ჩვენი ციხე-გოჯი,
და გავცვალოთ ჩვენ კოცნები თითო.
მომიკრიფე მზის გულიდან ალმასები,
ჩამაწანი მოოქროვილ თმებში,
და როდესაც გავიღვიძებ შენთან ერთად,
გვირგვინებად რომ ვბრწინავდეთ მთების.
No comments:
Post a Comment