იქნება სულაც აღარ გჭირდები 

და მომინელე ქართლის მთა-ველო,

როგორ იალებს მაშინ ყაყაჩო

სისხლდაწრეტილი და უქართველო.

ვინღა შემოჰკრას მაშინ დაფდაფებს,

ვინ იგრძნოს მადლი ქართული სიტყვის,

,,იავნანას" ვინ გაალამაზებს,

თუ არ ქართველი გოგო და ბიჭი.

რად მოიღრუბლა ზეცა ქუხილით, 

რად გვიმზერს ასე შუბლწარბშეკრული,

დროა წყალს მივცეთ ურვა-წუხილი

და დავამშვიდოთ დრო არეული.

და სამაიას თუ ცეკვავს კიდევ,

ქართველი ქალი, ნაზი, მწყაზარი,

მისწვდეს ღაღადი ზეცათა კიდეს,

რომ საქართველო ისევ აქ არის. 

,