სხვა სიყვარული და სხვა მუზა თუ კი გეწვია,
აღვდგები ოდეს მზის ჩასვლისას, სამარხებიდან,
შენ დამინახავ, როგორც ციალს, ლამაზ მზეწვიას.
მოგონებების მოგეხვევა ნაზი ღრუბელი,
ფერი ექნება ძილგამკრთალი თეთრი ფარვანის,
ასი წლის მერეც ჩემს საფლავთან ისევ მოგელი,
შენ გარდა ქვეყნად არ მჭირდება, იცი, არავინ.
No comments:
Post a Comment