შვიდთა ფერთა მომეც შუქთა რიალება,
მომეც გული, შიგ მტლად უნდა ჩაგეფინო,
და თუ სადმე მზე ჩადის და გიავდრდება,
ვიქცე ქოლგად, არ დასველდე, თვალის ჩინო.
აგერ შეხე, მაგნოლია ყვავის თეთრად,
ქარი ძარცვავს და შორს მიაქვს მისი თმები,
კულულები ისე ნაზად გაწეწვია,
თითქოს ჩვენ წინ ქალიშვილი იდგეს ერთი.
და სურნელიც ისეთი აქვს, გაგაოცებს,
თავბრუს მახვევს, შენს მკლავებში მინდა ვიყო,
შენი სუნთქვა ყურთან ახლოს გამაგონე,
და სიკვდილიც, თუ კი მოვა, შენთან მიჯობს.
4.12.2022წელი
,
No comments:
Post a Comment