სადიასპანო გაჭენდა ცხენი,
მოკითხვა მიაქვს, დაემხო ზეცა,
წმინდა შუშანიკს ენიშნა თითქოს,
ღალატის სუნი მაშინვე ეცა.
მონას მოკითხვა შესჩარა პირში,
პატრონის ნება მიწას დასრისა,
ცურტავში გახსნა ანგელოზთ კრება,
სამგზის უბადრუკს ისე გაექცა.
ციხის ზღუდესთან ვინა დგას ნეტავ,
რაზე ციმციმებს თვალში ცრემლები?!
თავისუფლება წაართვეს ნეტარს,
გარე სამყაროს უცქერს კედლებით.
მაგრამ ურყევი სული ხომ რჩება
და პალეკარტით ნაზად მოსილი,
შიგნიდან ძაძის ტარება ერგო,
რომ აღეზადა ხორცი პყრობილი.
აწამეს, დასდეს როგორც ზვარაკი,
ჩვილი ხორციდან ადინეს სისხლი,
საწყალობელი ერისმთავარი
ვეღარ ისვენებს დედოფლის ხიბლით.
No comments:
Post a Comment