ზეცაში მთვარე ფართხალებს მკვდარი,
სხივებს მოლურჯო ელფერი დაჰკრავს,
გადაფარვია ღრუბელი შავი,
ჩასჭიდებია მნათობის კალთას.
და როგორც ბავშვი, ცრემლებით ტირის,
მხრებს იწურავს და ცახცახებს წყენით,
ჩამოიცლება წვეთ-წვეთად წვიმად...
მთვარე კი ისევ დარჩება ზევით.
No comments:
Post a Comment