ქართულო ზეცავ, ნუ ატირდები,
ნუ გაგვიახლებ სევდის იარებს,
ნუღარ იწვიმებ სისხლის ცრემლებით,
ნუღარ აპოხებ გვიმრა-ხვიარებს.
ბედს, უბედობას შენ ხარ ჩვეული,
მედგრად ხვდებოდი მტრის გაშლილ დროშებს,
ვინა სთქვა შენი დამარცხებები,
ათას წმინდანებს გვიზრდიდი ოდეს...
ცოტნე, დავითი, მღვდელი თევდორე...
ჩვენდა შეწევნას უფალს შესთხოვენ,
გადაარჩინოს პატარა ერი,
ქრისტეს დიდების ერთგული მცველი.
No comments:
Post a Comment