ლურჯი ფერი
ფერი დააკლდა თითქოს პალიტრას,
შენი თვალების აღარ ჩანს ლურჯი
და ტილოებიც თითქოს ატირდა,
ისროდა შხეფებს წვიმა დილიდან,
ვიჯექი სკამზე ქვასავით მუნჯი,
არა ჰყოფნიდა მხოლოდ სიცილად
ჩემი დარდები მათხოვარს ქუჩის.
როგორც ნაერთი ბმა იონურის,
არამეტალის და ბრმა მეტალის,
არარა იყო აქ ხელოვნური,
ბოძს მიკრობოდა, როგორც მედალი.
ელვას გაეპო იმისთვის მკერდი,
ხელნი ჯვარივით ბოძზე დაეწყო,
გარეთ ისმოდა ოპერა ვერდის,
ლურჯ ფერს იმისი სული აევსო..
მაია დიაკონიძე
5.05.2023 წელი
No comments:
Post a Comment