სახუმარო-სალაღობო
ღიმილი
მომაგებე ეგ ღიმილი, შემიკეთე სადილი,
რომ მოვიკლა შენი ნახვის წყურვილი და წადილი,
მზე ხარ დიდი და ბავშვივით შენს სხივებში თამაშობ,
მე კი მტოვებ მაგ ღიმილის წინ კვლავ უიარაღოდ.
ეგ ღიმილი ჩამრჩენია გულში, თვალში, უბეში,
მზეო, ცოტა გამიღიმე, ჩემთვის იყოს ნუგეში,
თორემ ამდენ ყვავილებში მოსულებში სალაღოდ,
მე თუ მარჩევ, ვისეირნოთ მთის გადაღმა საამოდ.
მაია დიაკონიძე
19.11.2024 წელი
Tuesday, November 19, 2024
სახუმარო-სალაღობო, ღიმილი
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment