შიში ჩამიდგა

შიში ჩამიდგა

შიში ჩამიდგა თითქოს თვალებში,

შიში დაკარგვის რაღაც ძვირფასის,

მჩხვლეტს განუწყვეტლივ გულის არეში,

არ მინდა გაქრეს ღამის მირაჟი.

შენ - მთვარე, მწყემსი ეულ ვარსკვლავთა,

მე - გადებული შენამდე ხიდი,

არ მინდა მითხრა: ,,მორჩა, გათავდა!"

ისევ მდინარის ნაპირზე გიცდი.

როგორც უდაბნოს ხე საქსაული,

ვით პირამიდა ქვიშაში მდგარი,

მომლოდინე ვარ მეც სასწაულის, -

ახმიანდება დიადი ქნარი.

მაია დიაკონიძე

13.12.2023 წელი