სამშობლოს!
ო, რამოდენა გზარდე იმედო,
როგორც ნაზ ყვავილს, გივლიდი, გრწყავდი,
მინდა რომ ცაში ისევ იელვოს,
ანგელოზების ამღერდეს დასი.
სამშობლოს ჩემსას გაუხუნარი
ეხუროს ლურჯი იების ზეცა,
არ დაეცალოს კერას სტუმარი,
მუდამ სიმშვიდის სამოსი ეცვას.
No comments:
Post a Comment