მზეო!
შენი სხივი ვეღარ აღწევს ჩემთან,
ალბათ მიტომ, ჭადრის ჩრდილში ვდგავარ,
მე მეგონა, რომ ვიყავით ერთად,
ახლა ვხვდები, არც ვიყავით, არც ვართ..
შენ ბრჭყვიალა ათინათი ცაში,
მე მობუზულ დიდ შოშიას ვგავარ,
რაც ვიყავით, იგივენი დავრჩით,
მეჩვენება, თითქოს შენთვის სხვა ვარ!.
No comments:
Post a Comment