მიდის მიდის გაზაფხული,
მიდის ტრფობის, ვნების ცეცხლი,
უბრალო დღეს შეერევა
დღე ერთი და დღენი ბევრი.
გაგიხსენებ, გამიხსენებ,
შეგვეწევა ცაში ღმერთი,
კვლავ იფეთქებს გაზაფხული,
ისევ დაგვწვავს ტრფობის ცეცხლი.
აყვავდება ნუში, ია,
ვარდის კოკორს დილა ეტრფის,
ხელს ჩავჭიდებთ ჩვენ ერთმანეთს,
გავფრინდებით ცაში ზევით.
No comments:
Post a Comment