მეგობარო, თუ გიყვარვარ, 

გულის კარი გამიღეო,

წამო, მთები ერთად შევძრათ,

შევებრძოლოთ ქარიშხლებსო.

არვის მივცეთ ეს ქვეყანა,

მოღალატე-გამყიდვლებსო,

ალაზნიდან რიონამდე

ჩიტებივით გავფრინდეთო.

დედის რძეც არ შეგვერგება,

თუ არ გავზრდით ვაზის ლერწსო,

ცამდე უნდა ავიტანოთ,

რაც მშობლებმა აზიდესო,

ზარს რეკავდეს სამრეკლოდან,

იქ რომ ქართლის გული ძევსო.

გავიხაროთ, გავახაროთ,

მომავალი, იდგამს ფეხსო,

გულის კარი გამიხსენი, 

დავამარცხებთ მტარვალ-მტერსო.