ო, ლალის მზეო,
როგორ ვწუხვარ,
ვეე შემოგიშვი
ჩემს სასულეთში,
თუ ვერ მოვესწარ
დღის გათენებას,
სხვამ იბანაოს
ლალების ტევრში.
ო, როგორ ვწუხვარ,
ო, როგორ ვწუხვარ,
რომ ვერ შეგიშვი
ჩემს სასულეთში,
ერთადერთი ხარ
ლალების მზეო,
რომ მეძახოდი
შენს სამოთხეში.
თუ ვერ მოვესწარ
დღის გათენებას,
სხვამ იბანაოს
ლალების ტევრში,
სხვამ იბანაოს
ლალების ტევრში.
მე კი უნდობი
ღამის ასული
გავიფანტები
ქარსა და მტვერში,
გავიფანტები
ქარსა და მტვერში.
სულის ცხონება
თუ კი მეღირა
მაშინ შევხვდებით
ლალების ტევრში,
ლალების მზეო,
ლალების მზეო,
დავრჩებით ერთად,
შუქსა და ფერში.
No comments:
Post a Comment