ზოგს მარტოობის უღელი ადგას,
ჰგავს ფერგანამკრთალ თოვლიან გუნდას,
და როგორც ქარებს სევდისგან შეშლილთ,
შიში გადააქვთ თვალებით მუდამ.
რომ ამ სამყაროს შემორჩნენ კენტად,
რომ მარტოობის უღელი ზიდეს,
ამის გამოა იქნება კიდეც,
რომ ამ მიწაზე დადიან კიდევ.
==========
იქნებ ხვალ ან ზეგ იპოვო იგი,
და ირემივით მიაწვდი ბალახს,
სჯობს დაეძებდე კიდითი-კიდე,
ვიდრე ტკივილით ზიდავდე ღალატს.
No comments:
Post a Comment