მარტო ვარ, მარტო ! (სატრფიალო)

მარტო ვარ, მარტო, შენი გულის ბაგუნი მესმის,

როგორც არაგვი, ისე ხმაურობს,

ხანდახან თითქოს დასტყობია ნაღველი ხმებში,

ხან აქაურობს, ხან იქაურობს.

მაგრამ კალაპოტს გაექცევა ვერასდროს ვერსით,

ხმას ვერაფერი მას ვერ ჩაუხშობს,

და არაგველთა დევგმირული მამაცი გენი

ყვირილით, ზათქით ხმამაღლა უხმობს.