შენ მეუბნები: – ,,მომწონს შენი წითელი კაბა, 

წითელი თმები, ტუჩსაცხი და ლალ-ძოწის მძივი,

მაგონებ დაისს, ყაყაჩოსფრად რომ ღუის ზეცა,

როგორ მიყვარხარ, შენც ხომ იცი, შენც კარგად იცი.

და მაინც მცდი და გასაფრენად მომიხმობ მზესთან,

თუნდაც დავიწვათ, ფენიქსებად აღვდგებით ერთად!".

მეც მოხიბლული შენი ღიმით, სიტყვით გამთბარი, 

ვგავარ მღვიძარე მოთუხთუხე მხურვალე ეტნას.