სამსახურში თავსაკლავად ახლა სხვებმა იარონ,
ყველა ჩემმა საქმემ ვხედავ განიცადა ფიასკო,
დღეს აქ ვარ და ხვალ კი - იქა, კაცი ვარ თუ ფიგარო.
აღარავის არ ვჭირდები ავადმყოფი, უფულო,
თუ რამ კიდევ გროში შემრჩა, სხვას ვუბოძებ უთუოდ,
ძმა-ბიჭებიც ავადა მყავს, შეუჭედენ ფიცრებსო,
ღვინის სმას თუ არ მორჩები, მიეწევი, მითხრესო.
დღეს ქეიფს და დროსტარებას ეძახიან ლოთობას,
ქალისათვის წამღერებას უზრდელობას, შფოთობას,
მარტო შრომამ ვირი მოკლა და არც ჩემი ხათრი აქვს,
ჩამოასხი მერიქიფევ, ერთი ჭიქა რას მიზამს.
ახლა უნდა გავატარო ეს ცხოვრება ძმობაში,
ვისკი უნდა გადავყლურწო, ეს ყოფილა მოდაში,
მივაყოლებ მანგოს, ბანანს, დოლ-გარმონიც მჭირდება,
საიქიოს გამაცილონ თბილისელმა ბიჭებმა.
No comments:
Post a Comment