ლექსები
Saturday, November 26, 2016
მზეს!
ალუბლის წვერზე შემომჯდარს,
მარადიული დიდების სხივებში გახვეულს,
ამ ქვეყნის მაცოცხლებელ ნექტარს...
ვუმზერ, როგორც პატარა ბავშვი
აბრჭყვიალებულ ბურთს და მიკვირს,
როგორ არ იტაცებენ ციდან
და არ იკრავენ გულში...
No comments:
Post a Comment
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment