იარით, წყლულებით, ძარღვებში ტკივილით,
ცხოვრების ლიანდაგს თამამად მიყვები,
კბილს კბილზე დააჭერ და უხმო კივილით
ღიმილს დაიხატავ მაგ ლამაზ სახეზე,
თვალები გაგცემენ, სათუთს და ფიქრიანს,
მტრედი მტრედს ელოდი, ოცნებამ გიმუხთლა,
ტყუილად არ დაგარქვეს სახელად ქრისტინა:
ჯვარს ეცვი, სიმწრისგან ცრემლები გცვიოდა,
ლამაზი ხელები ეკლებმა დაჩხვლიტეს,
მაყვლიან ბუჩქებზე გრჩებოდა ფიქრები,
შვილებზე ზრუნვაში დარდებიც გაფითრდნენ.
ბედმა არ დაგინდო, მარტონი დაგტოვათ,
ის ალბათ ზის ახლა, სიგარეტს აბოლებს,
შენს გულში დახატავ მის სახეს, ნისლიანს
და იტყვი, მამებო, შვილებს ნუ დატოვებთ!
No comments:
Post a Comment