ფიქრის სამოსი ამოვიცვი სისხამ დილაზე,
ყვავები ისე გათამამდნენ, ლექსებს ყვებიან,
არ დამაძინა უთავბოლო ერთურთის ქებამ,
გულის რევამდე ზიზღის გრძნობა ისევ მეწვია.
თუ ყვავი არ ხარ, საქებარიც, ალბათ, არა ხარ,
კარგად მღეროდე, ცოტა არის, უნდა ჩხაოდე,
შავი მანტია შემოიცვი, ტონი შეუწყვე,
გვირგვინს მოისხამ და ატარე საიქაომდე.
No comments:
Post a Comment