მავთულხლართებში გაიჭედა ჩვენი ეპოქა,
მრავლისმთქმელი და მრავლისმეტყველი,
მტერმა თვალებში შეგვჩხირა ჩექმა, -
შეშინებულნი შამბში შევძვერით.
სხვათა ლოდინში ჩამოგვეხა ტანზე სამოსი,
უსუსურობა მოვიგდეთ მხრებზე,
ნუთუ ეს არის ჩვენი პასუხი
ატირებული დედების ცრემლზე?!
სულით და ხორცით, ვაგლახ, შიშველი,
დგას დღეს ქართველი ამარტის ველზე,
და... თუ, პირში აქვს ცოტა საჭმელი,
მავთულხლართები ჰკიდია ფეხზე.
No comments:
Post a Comment