წამოდი, მენდე, ალუბლისფერ მიწას გიჩვენებ,
ნახავ, ყაყაჩოს როგორ გლეჯენ ცივი ქარები,
მერე ყირაზე გადადიან, ქვეყნის სალაღოდ
მთებს დაივლიან, მეც ტყის იას მივედარები...
წამოდი, მენდე, ვარსკვლავიან ზეცას გიჩვენებ,
მთვარემ ხის წვერზე ჩამოკიდა მარგალიტები,
მძივად ავკინძავ, დედამიწას გულზე მოვავლებ,
ათასჯერ გეტყვი "მიყვარხარო" და ავტირდები...
ლამაზად მოთოვს იანვარში, ლურჯ ფიფქებს მივცეთ
ჩვენი გრძნობები ტყვეობაში, როგორც გვჩვევია,
წამოდი, მენდე, ზღვას გაჩვენებ და ზღვისფერ თვალებს,
მთელი სამყარო თავის ფსკერზე დაულექია...
No comments:
Post a Comment