ისევ მინდიხარ, ვით მინდოდი დასაბამიდან,

როცა პირველად დავინახე შენი კულული,

ოქროს თევზი ხარ, დაიბადე ზღვების ქაფიდან,

შენს სიწმინდესთან ფერმკრთალდება თვითონ სუმბულიც.

არაფერია შემთხვევითი დედამიწაზე,

ჩვენი შეხვედრაც, დამიჯერე, ღმერთმა ინება,

შენი გულისთქმის და სიტყვების ისე ვიწამე,

ბითური არის მათ წინაშე დროის დინება.

შენ მითხარი: მომწონხარო, 

შენ მითხარი, ლამაზი ხარ!

არვის უთქვამს მგონი, უწინ,

ან არ  მესმა თუ კი მითხრა

ვინმემ, სული გამიხარე,

გელოდები, როგორც ციცა,

მაღლა ცაში ამიყვანე,

იქ ვიბრწყინებ, შენს თავს ვფიცავ!