რატომ აქვს ზოგ ლექსს ნეტავ ტონი ირონიული?
სავსეა ღვარძლით, გესლითა და მწარე სარკაზმით,
ზოგი კი ისე გვეფინება, ცვარი ციური,
აღარ ამოდის ამ გულიდან უკვე არასგზით.
და განა ჩვენაც უკეთესი გვეძლევა რამე?!
პოეზიაა სიკეთე და ძალი ღვთიური,
შეინახავს კი ისტორია ნეტავ ჩვენს გვარებს,
თუ არ თქვი სიტყვა გრძნეული და ზემაგიური.
No comments:
Post a Comment