სიცოცხლის დღენი მაკლდება,
ზამთარი შედის ეშხში,
დღეს ვფორიაქობ ნაკლებად,
მადევს სიბერის მეში.
ძარღვებში სისხლი მდოვრედ დის,
აღარ თუხთუხებს ქვაბი,
არც შაშვი გალობს ,,დო, რე, მი",
ენისქვეშ მიდევს აბი.
გული კი მწყდება, რომ ვერ ვთქვი,
რისი თქმაც შენთვის მსურდა,
არც რა დაშავდა არათქმით,
არც მიიტანდი გულთან..
No comments:
Post a Comment