ლექსები
Tuesday, February 19, 2019
როგორც მათხოვარს
,,მიწა იყავ და მიწათ იქეცი"
როგორც მათხოვარს ჩამიჩხრიალა დრომ
როგორც ხურდა, წამი და წუთი
და თითო ბელტი გამომაცალა,
ასე ნაშალი ვეძლევი წუხილს.
ვერ გაიმართა წელში სახლ-კარი,
მზეს ვეღარ გააქვს სულში ჭიატი,
ასე მუჭებად ტკივილნაჭამი,
იმად ვიქცევი, რაც რომ ვიყავი.
No comments:
Post a Comment
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment