მივუყვებოდი ნაწვიმარ ველს, როგორც დერვიში
და დიდზე დიდი გასავლელი მქონდა მანძილი
"ა" ქვეპუნქტიდან "ბ" პუნქტისკენ მიმავალ გზაზე,
იქ დამრჩენოდა სიფაქიზეც და სილამაზეც.
ვუახლოვდები "ბ" პუნქტსა და არაფერს ველი,
წინ გამეშლება ვაშლების ბაღი, მზიანი ველი,
აკრულ-ჩაკრული ასოებით მივაწერ კარზე,
"ის შემორჩება ამა ქვეყნად, რაც ვითამამე!"
No comments:
Post a Comment