მე ტკივილებით ავავსე მასრა,
გადავახვიე ფიქრები მაქოს,
ნეტავ, შემეძლოს ტკივილზე აცრა,
რატომ მიმტყუნა გულმა და ალღომ.
მეგობარს ვეღარ ჩავხედე თვალში,
ვიცი, სხვას ამბობს და სულ სხვას ფიქრობს,
მეც მოთმინების გამიწყდა ძაფი,
სჯობს, რომ კლდესავით სულ მარტო ვიყო.
No comments:
Post a Comment