დამნახავსა ამა ქვეყნის,
როგორც ვირი, ოჩი, გზაზე,
დგას და ელის ფიანდაზებს,
ფეხს ხან წინ დგამს, ხანაც უკან,
თან იძახის: - შენ დაუკარ!
- ელოდება ისიც პატრონს,
ამა სოფელს მეტსაც არ სთხოვს,
ჩაუდებენ პირში ჩალას,
სიხარულსაც ვეღარ მალავს
და ყროყინით უვლის დავლას.
და ყროყინით უვლის დავლას.
No comments:
Post a Comment