უსინდისოდ მკარი ხელი, არ დამინდე,
დამატეხე თავზე რისხვის ქარტეხილი,
შევალეწე ჩემი გული ამ ამინდებს,
სიყვარულით გამთბარი და გაბერილი.
ახლა აღარც გაზაფხულის ელვა მაკრთობს,
აღარც მზეს აქვს ის სითბო და ის მარილი,
გაბრაზდი და მიმატოვე,,, ნეტავ, რატომ?!
დღე და ღამე ბანქოსა ვშლი მისანივით...
ისიც ვიცი, ყვავილებით ხელში მოხვალ,
ჩაიმუხლებ ჩემ წინ მორცხვად ალეწილი,
მიტევება გაგეგება მწვანე ნოხად,
ღალატით და უპირობით დამეწყრილი.
No comments:
Post a Comment