აღმოსავლეთის შევაღე კარი, -
მნათობს გავანდე ფიქრი და აზრი,
მონუსხულივით განვაგრძე გზები
და უფლის კალთას მივენდე გზნებით.
შევთხოვე: - ღმერთო, მომეცი ძალა,
რადგან ცოდვები ისევე მძალავს,
თითქოს გველი მყავს ჩაწნული თმებში,
ადამის ვაშლი მიჭირავს ხელში...
უზენაესმა ღიმილით მითხრა:
- შვილო, ამქვეყნად ღვთიური სიტყვა
დასაბამიდან სამყაროს ითქვა...
ის გადაგარჩენს ბოროტის ქმნისგან!
No comments:
Post a Comment