ფირუზისფერო ჩემო სამშობლოვ,
ზარდახშასავით განძით სავსეო,
ლალისფერ მზით ხარ განათებული, -
ზურმუხტველებით გაიხარეო.
იაგუნდებად დაგსხმია მთები,
ქარვისფერ ყურძენს ვერ იტევს ზვრები,
სისხლი, დაღვრილი ათასი წლების,
ახლაც ანათებს შინდის ტოტს გზნებით.
No comments:
Post a Comment