ლურჯ ცაზე მოჩანს ასო მხატვრული,
ასო მხედრული, ასო მთავრული,
დაბერავს სიო, დაჰკრავს დაფდაფებს,
ასოებს ციმციმ აათამაშებს,
დააწყობს სიტყვებს, შეუნთებს ფიქრებს,
შავი ღრუბელი ნელნელა იკლებს,
კვლავ გაცოცხლდება წარსული ჩვენი, -
მატიანენი მრავალი წლების,
ცოტნე, თამარი, დავითი, ნინო,
მტერთან საომრად ხელახლა გვიხმობს,
იარაღი კი წიგნია ჩვენი,
რწმენით სამყაროს მომავლის მშენი!
No comments:
Post a Comment