ვარდის სადარო,
შენს ლამაზ სახეს
რა შევადარო?
წმინდა დედაო,
მხსნელო ქართველთა,
ეკალო, რისხვავ,
ურწმუნო მრევლის,
შენს ამაგს, სიბრძნეს,
შენს მოთმინებას,
შენს შემართებას,
მარადჟამს ველით!
გამოვატარეთ საუკუნეებს
შენი ჯვარი და სახება შენი,
ეხლა კი გვიჭირს,თვალი მოგვავლე
და გადმოგვხედე სათუთი მზერით!
წმინდა ქალწულო, უსათნოესო,
ვაზის რტონი რომ გიპყრია ხელში,
ქართლის დიდების შენ ხარ მოსურნე,
შენ ააყვავე მამული ჩვენი!
კვირტადქცეული საქართველოა,
ღვთივკურთხეული ამაყი ერით,
ჩვენ მუშაკნი ვართ სამოთხის ბაღის
და მზის ამოსვლას ვენახში ვხვდებით!
No comments:
Post a Comment