ჩემი გულის სიფრიფანა ნაჭუჭი ხარ,
საძოვარი, გაფენილი მაღლა მთაში,
ყვავილებით მობიბინე მწვანე მდელო,
ცივი წყარო, ზევით კლდიდან მოწანწკარე.
შენ გედი ხარ, ტრფობისათვის გაჩენილი,
ცის ტატნობზე მოკაშკაშე ბადრი მთვარე,
ლურჯი ცა ხარ, ლოცვასავით გაფრენილი,
ვარსკვლავი ხარ, კამკამა და მოელვარე.
ჩემო სულო, გამოვაღებ გულის კარებს,
ბნელი ღამეც ოდესმე ხომ გათენდება?!
ალგეთიდან ჩამოივლის თბილი ქარი,
მზის ამოსვლის დიდებული ჟამი დგება.
No comments:
Post a Comment