გადახსნილი გაქვს ყველა ვენა, ლურჯი ძარღვები,
წვეთ-წვეთ იცლები, სიცოცხლისგან განაწამები,
გრძნობ, დედა ოფლსა გწმენდს, თბილი ხელით, ნაზი თითებით,
არავის უსმენ, აღარ გჯერა უკვე მითების.
მოგეჩვენება, მამა გიმზერს ტკბილი ღიმილით,
ბაბუც, ოცნებით სავსე სახით, მზედ განფენილით,
გესმის სიტყვები, არაერთხელ ყურს აცდენილი
და ახლა ხვდები, გაუცრუე ყველას იმედი.
გინდა დაბრუნდე, გვიანია, წვეთ-წვეთ იცლები,
გმირი გახდე და გაგაცილონ მთისკენ დიდებით.
ხედავ მეგობრებს, ამოსვრილებს, სისხლის წვეთებში,
გსურს დახმარება, მათაც ვეღარ მიეშველები,
ნანობ, წამებიც აღარ გრჩება, რომ თქვა, ბოდიში,
ღმერთს შველა სთხოვო, ჯოჯოხეთი არის ფინიში,
გინდა დაბრუნდე, მაგრამ ხვდები, არის გვიანი,
თვალებს დახუჭავ, ყურში გესმის "არაგვიანი",
შენს მკრთალ სახეზე ცრემლი ჟონავს მარილიანი
და სამწუხაროდ, ტრაგიკული გრჩება ფინალი.
No comments:
Post a Comment