როგორც იქნა, წამოვიდა წვიმა,
მოშხაპუნობს ცრემლ-წვეთების ჯარი,
ვერა ზიდა ეს სიმძიმე მიწამ,
მზემ აკრიფა, სხივებს წაჰყვა წყალი.
სხივებს წაყვა და ღრუბლებად იქცა,
სილამაზით დაგვიბრმავა თვალი,
კვლავ დაეცა წვიმის წვეთი მიწას,
გაგვიმრავლა ქვეყნის მოსავალი.
ამოავსო წყალმა ზღვა და წყარო,
ილივლივა შხეფში მზისფრად სხივმა,
ის პატარა ისევ ღრუბლად იქცა,
კვლავ სალამი გაუგზავნა მიწას.
No comments:
Post a Comment