ნეტავ, ის დრო სად არის,
მე რომ ძლიერ გიყვარდი,
რომ მჩუქნიდი მიმოზებს,
ცას სწვდებოდი სილაღით.
ამივსებდი საღამოს
ქარიშხლით და ვნებებით,
დააფრენდი ქურანას
ველზე ჭენებ-ჭენებით.
ნეტავ, რატომ ქრებიან
ვარსკვლავები თვალებში,
ან რად ჩნდება ნაოჭი
პირზე, გულის არეში,
ნუთუ უკვე დავბერდით
და მივყვებით ბილიკებს,
ხელჯოხით და ხელკავით,
ერთურთს ვჩუქნით გვირილებს.
მე რომ ძლიერ გიყვარდი,
რომ მჩუქნიდი მიმოზებს,
ცას სწვდებოდი სილაღით.
ამივსებდი საღამოს
ქარიშხლით და ვნებებით,
დააფრენდი ქურანას
ველზე ჭენებ-ჭენებით.
ნეტავ, რატომ ქრებიან
ვარსკვლავები თვალებში,
ან რად ჩნდება ნაოჭი
პირზე, გულის არეში,
ნუთუ უკვე დავბერდით
და მივყვებით ბილიკებს,
ხელჯოხით და ხელკავით,
ერთურთს ვჩუქნით გვირილებს.
No comments:
Post a Comment