მწყემსის სიმღერა

ტუჩებიდან გედინება

ტკბილი წვენი შარბათია,

შენ ატლასი გმოსავს თეთრი,

ჩემი სახლი ნაბადია.

ნეტავ იმას, ვინც შენს ბაგეს

ფუტკარივით დაეწაფოს,

საბადო ხარ ტკბილი ნექტრის,

ჩემო მზევ და საესავო.

სალამურს რომ ავაკვნესებ,

მოდინდება ჯარი მხეცთა,

მომისმენენ, იტირებენ,

იკვნესებენ ჩემთან ერთად.

შენ, სამყაროს დედოფალო,

მხევალი გყავს ათას ერთი,

ყვავილების მდელოები

გაგეშლება ლაღად ფერხთით.

ვიცი, მე ვერ შემიყვარებ,

შენთვის ვინ ვარ? მწყემსი ერთი,

ჩემი გულის მურაზი ხარ, 

გაღმერთებ და ნაზად გეტრფი.