დარდიანი მივყვებოდი ქუჩებს ლურჯად ნისლიანს,
ანათებდა ნათურები, მე რომ არ ამინთია,
ციმციმებდნენ, მივამსგავსე ღამის ციცინათელებს,
უცებ გამოვიამინდე, აღარც წვიმა მასვეელებს.
მისამღერი:
აღარც წვიმა მასველებს და აღარც დარდი მახელებს,
სიყვარულის სხივებს ვესვრი ღამის ციცინათელებს.
პეპლის ფრთები შემოვისხი და იქიდან გავფრინდი,
ხელს არ მიშლის ღრუბლის ფთილა, აღარც ცუდი ამინდი,
სულში დარი დამდგარა და ჩამომეხსნა დარდები,
ირგვლივ ხეთა ჩრდილი დარჩა და იმათი ლანდები.
მისამღერი:
აღარც წვიმა მასველებს და აღარც დარდი მახელებს,
სიყვარულის სხივებს ვესვრი ღამის ციცინათელებს.
No comments:
Post a Comment