ოცდაერთი. ღამე. ორშაბათი. ანნა ახმატოვა. (თარგმანი მაია დიაკონიძის)

ოცდაერთი. ღამე. ორშაბათი.

ოცდაერთი. ღამე. ორშაბათი.

ჯანღში ჩანს ქალაქის მონახაზი.

თხზავდა, ალბათ,  ვიღაც უსაქმური, -

არსებობს მიწაზე სიყვარული.

სევდისა თუ სიზარმაცის გამო,

დაიჯერეს და ასე ცხოვრობენ, -

უყვართ და შიში აქვთ განშორების,

მღერიან სიყვარულზე სიმღერებს.

ზოგიერთნი ხსნის ამ საიდუმლოს,

თუმცა კი ამჯობინებენ დუმილს...

მე კი შემთხვევით წავაწყდი ახსნას

და ამის შემდგომ თითქოს ვარ ავად.

Двадцать первое. Ночь. Понедельник.

Двадцать первое. Ночь. Понедельник.
Очертанья столицы во мгле.
Сочинил же какой-то бездельник,
Что бывает любовь на земле.

И от лености или от скуки
Все поверили, так и живут:
Ждут свиданий, боятся разлуки
И любовные песни поют.

Но иным открывается тайна,
И почиет на них тишина…
Я на это наткнулась случайно
И с тех пор все как будто больна.