Thursday, December 7, 2017
არსაიდან არ მოჩანს გადარჩენის იმედი
არსაიდან არ მოჩანს გადარჩენის იმედი,
ვზივართ ფუღუროებში, ბუმბულს ვიწმენდთ ნისკარტით,
გამოხრული ფესვებით სიმწრისაგან ყვირის ხე,
ჩვენ კი თითქოს არ გვესმის, ტკივილს ვერ ვგრძნობთ მისხალით.
გასცვენია ფოთლები, ზურმუხტივით ხასხასა,
ქართან ომში დაატყდა ტოტები და რტოები,
წელში მოხრილს, გალეულს, მუხლში ძალაც არა აქვს...
მასკარადში ჩართულებს დაგვიდვია ფსონები.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment