სინანული (საბავშვო) (სოფიო ჭელიძე)

ეკლესიის კართან ვდგავარ თავდახრილი,

მომეგება სიონის მზე თავის ჩრდილით,

ალმაცერად შემომხედა ეკალბარდმა,

ბაღის ვარდმა თვალში სხივი მომანათა,

გამიღიმა, მხარდაჭერა გამოხატა,

დღეს ხომ მარტო შევაბიჯებ წმინდა ხატთან,

ვილოცებ და გადავკოცნი ფრესკებს კედლის, -

უზადოს და ულამაზესს ყველა ეტრფის.

გადმომხედავს მაღლა ღმერთი მოფერებით,

თუ რამ ცუდი გავაკეთე, იმას ვეტყვი,

ვიცი, ალბათ, არ დამტუქსავს, არ გამკიცხავს,
სინანულით სავსე გული მისთვის მიმაქვს.
,
. 

.