შენ მიმატოვე უდაბნოში
და არც კი გითქვამს,
რატომ და რისთვის დამატეხე
თავს შენი რისხვა,
ცუდად ამიხდა ის სიზმარი,
გუშინ რომ ვნახე,
გადამიჭირა ამ ცხოვრებამ
ულმობლად სახრე,
დიუნების ქვეშ მოქცეულს კი
გამათბობს ქვიშა.
თვალთაგან ჩემთა წამოსული
მშიერი წვიმა
მიუალერსებს უდაბნოში
გადაშლილ ყვავილს,
ღმერთი რომ აძლევს გაუხუნარ
ფერებს და წადილს,
მე კი მომაშთობს თაკარა მზის
ქარი და ხვატი,
ასე რომ მწვავს და უსაშველოდ
არაქათს მაცლის.
No comments:
Post a Comment