მოფრინდა ლურჯი ანგელოზი,
ყაყაჩოს ველი მომატარა,
წყალი უკვდავების მასვა კოვზით,
თავზე ვევლებოდით მოლს პატარას.
სახე სოსანივით უბრწყინავდა,
ხელებს უმშვენებდა ოქროს კვერთხი,
ზეცის ზარ-ზეიმი მუნ მინავლდა,
ზღაპრის სამყაროდან გამოვედი.
ისევ მასზე ფიქრმა ამიტანა,
ისევ განაცრისფრდა მზისქვეშეთი,
შემყარა სიყვარული იმისთანა,
ვეღარ ვინ ვპოვე მისებრ მეტი ..
No comments:
Post a Comment