,,ნიჭი, ძამიკო, ნიჭი" (გალაკტიონს)

,,ნიჭი, ძამიკო, ნიჭი"

რომ ვეღარსით დაგლანდე,

ცისკენ გადავდგი ბიჯი,

თავი ამოვყავ ,,დალანდზე",

,,ნიჭი, ძამიკო, ნიჭი".

ხან ვარსკვლავთვალებს შევეხე,

ვერ რა ვუპოვე ხინჯი,

სამოთხის კარი შეავაღე,

,,ნიჭი, ძამიკო, ნიჭი".

იქაც რომ ვეღარ გიპოვე,

ჩემ თავს შევხედე იჭვით,

თუ სიყვარულს ვერ მიაგენ,

არაფრისა გაქვს ნიჭი.

მიწაზე როცა დავბრუნდი,

პირი დავიტკბე ფიჭით,

უკვდავების წყალს მივაგენ,

,,ნიჭი, ძამიკო, ნიჭი!"

მაია დიაკონიძე

25.04.2024 წელი