წამოსკუპულხარ გორზე,
გადმოგვცქერიხარ ეშხით მაღლიდან,
ეალერსები წნორებს.
მე დანატრული შენი სითბოსი
ქვევიდან გიწვდი ხელებს,
შენს ნაკვალევზე მეც მოვდიოდი,
ტრფობად რომ გამახელე,
თავს ვატრიალებ, სულ შენ გიყურო,
შენი სხივები მნუსხავს,
მადლი მოგვფინე შენ ზეციურო,
ნუ დამადინებ კურცხალს.
გყავის შენ შენი ამალა,
ვარსკვლავების და მთვარისა,
გულზე მედები წამალად,
მზეო, სიცხადევ ჯვარისა.
ააბრჭყვინ-ააბზიალებ,
გამაქრობელო ჯავრისა,
ჯვრის მადლი ზეცად ციალებს,
იმედად თოთოს აკვნისა.
,
No comments:
Post a Comment