იისფერი ცის ქვეშ გნახე,
ალმასივით ანათებდი,
გაიელვა შენმა სახემ,
და მას მერე აღარა მაქვს
არც ძილი, არც მოსვენება,
მხოლოდ შენზე რაზედ ვფიქრობ,
რა ვუბრძანო ამ გულს, ნეტავ?!
შენ კი, ვარსკვლავს მორიალეს,
ვერ გაშინებს შავი ბინდი,
ანათებ და სიყვარულის
ისრებს ირგვლივ ციმ-ციმ ისვრი.
მომაყოლე მეც ბადეში,
როგორც თევზი მოელვარე,
მზის შუქზე რომ ცისარტყელის
ლამაზ ფერებს უხვად აფრქვევს.
მეც ვანათებ, შენც ანათებ,
მე მიწაზე, შენ კი - ცაში,
გამიღიმე, თორემ ტრფობის
ცისფერ კარავს სხვაგან გავშლი.
მისამღერი:
მიყვარხარ, ვით ნათლის შუქი,
როგორც სხივი, პაწაწინა,
შენს სიყვარულს სად გავექცე,
სად დავიდო ნეტავ, ბინა?
No comments:
Post a Comment